Gr.1. Przemiany struktury przestrzennej, Regionalna Polski

Przemiany struktury przestrzennej, własnościowej i gałęziowej przemysłu w Polsce

2. d) Główne cechy współczesnej struktury przestrzennej przemysłu (na jakiej podstawie wydzielono okręgi przemysłowe współczesnej Polski)

W latach 1950-1980 model uprzemysłowienia Polski przyniósł takie zjawiska negatywne jak:

·         niekorzystny wpływ na środowisko przyrodnicze,

·         ekstensywność,

·         zasobochłonność,

·         przestrzeniochłonność.

W konsekwencji przemysł cechował się przestarzałą technologią, niedorozwojem przemysłu nowoczesnego i brakiem zakładów przemysłowych małej i średniej wielkości.

W latach 90.tych nastąpiły przeobrażenia strukturalne wynikające z konieczności dostosowania stanu istniejącego do współczesnych wyzwań cywilizacyjnych – koniec ekstensywnego rozwoju. W tym czasie wydzielono 15 okręgów przemysłowych, które skupiały 46% ogółu pracujących w przemyśle i zajmowały 10% powierzchni Polski.

Kryteria wydzielania okręgów przemysłowych współczesnej Polski:

·         koncentracja pracujących w przemyśle musi przekraczać średnie wartości dla Polski (11,7 pracujących/km2),

·         udział pracujących w przemyśle w ogólnej liczbie ludności musi przekraczać średnie wartości dla Polski,

·         musi występować ciągłość terytorialna przestrzeni w obrębie okręgów,

·         liczba pracujących w przemyśle musi stanowić co najmniej 1% ogólnej liczby pracujących w przemyśle w Polsce,

·         mogą znajdować się tzw. wyspy.

 

 

 

 

 

 

 

Anna Cemka, gr.1